سه شنبه 28 مرداد 1404 | Tuesday, 19 August 2025
با توجه به فقر ایران در زمینه ذخایر زغالسنگ کک شو، تصمیم بر آن شد تا تولید فولاد با استفاده از گاز در ایران (روش احیای مستقیم) به تولید رسیده و طرح های توسعه نیز با این فناوری تعریف شود.
به همین سبب در سال ۱۳۵۱ شرکت "ملی صنایع فولاد ایران" با هدف ایجاد فولادسازی به روش احیای مستقیم و تامین سنگ آهن مورد نیاز این واحدها تاسیس شد.
ماموریت این شرکت علاوه بر تامین سنگ آهن، ایجاد واحد بزرگ فولاد در شهر بندرعباس و ساحل خلیج فارس بود. زمین مورد نیاز این واحد واگذار شد و شرکت دانیلی نیز ساخت ماشین آلات مورد نیاز برای این پروژه را آغاز و تجهیزاتی را وارد جنوب کشور کرد.
پس از پیروزی انقلاب اسلامی و با توجه به وقوع جنگ تحمیلی، سیاست‌گذاران وقت تصمیم گرفتند تا فولاد بندرعباس را در اصفهان ایجاد کنند. در این میان شرکت ملی ذوب آهن ایران و شرکت ملی صنایع فولاد ایران درهم ادغام و "شرکت ملی فولاد ایران" ایجاد شد تا بدین ترتیب تخصصی‌ترین شرکتِ فعال در زمینه معدن و صنعت فولاد کشور شکل گیرد.
شرکت ملی فولاد ایران از بدو تاسیس تا سال ۱۳۸۰ به عنوان تنها شرکت تخصصی در زمینه مدیریت و هدایت کارخانه‌های فولاد و اجرای طرح های معدنی و فولادی فعالیت کرد و تقریبا بدون استثنا تمام کارخانه‌های بزرگ معدنی و فولاد کشور را اجرا و به بهره‌برداری رساند که فولاد مبارکه اصفهان به عنوان مهم‌ترین کارخانه تولید ورق در خاورمیانه، در زمان جنگ تحمیلی، با مدیریت این شرکت به اجرا و بهره‌برداری رسید.
با تاسیس ایمیدرو در ابتدای دهه ۸۰، شرکت ملی فولاد به‌عنوان یکی از هشت شرکت این سازمان به کار خود ادامه داد و توسعه این صنعت را بر عهده گرفت.
در برخی مقاطع، نظیر ابتدای دهه ۹۰، وزارت صمت وقت تصمیم گرفت این شرکت را منحل کند اما با توجه به اینکه اجرای طرح‌های ۸ گانه فولاد به این شرکت واگذار شد، از انحلال آن جلوگیری به‌عمل آمد.
هم‌اکنون نیز با توجه به اجرای طرح‌های ۸ گانه بحث موجودیت این شرکت مورد توجه قرار گرفته و انحلال یا ادامه فعالیت شرکت ملی فولاد با مأموریت‌های تازه، مورد توجه قرار گرفته است.
